ستاره دور دست!
نور افشانی کن
تا شباهنگام به تماشایت بنشینم
پرتوهایت
به نبرد تاریکی می شتابند
و آرزوهای دل بیمارم را
بر دوش می کشند
و روحم بسوی تو بال اندوه میرهد
و سبکبار می شود...
من آن نگاه آتش افروز را دیدم
و سالهاست که آن چشمها بر من فروبسته اند
اما اینک
پرواز دوباره می خواهم
به سوی تو
و به سوی آن چشمها
و هر چند میدانم نمی شود
اما
دیداری دوباره می خواهم... 
سکوت اطراف مرا آهنگی می شکند که هنوز هم آوای سودایی بر سر دارد ،تنها تر از همیشه، دارم بهت میگم که اگه یه وقت تنهام گذاشتی و رفتی ،اگه یه وقت ازم دلگیرشدی و رفتی ، اگه یه وقت بی خبر چند تا قطره اشک از چشات افتاد و رفتی ..به خاطراتمون فکرکن..به اینکه من چه قدر بهت محتاجم ..آره تو هوایی و من برگی خزون ...تو آسمونی و من تیکه ابری نباریده ...تو آبی و من عطش...تو آتشی و من خاکستر ...تو باغی و من نرگس..تو پرستویی مهاجرو من شاخه ای منتظر ...تو پروازی و من هیجان آن..تو محبتی و من...
هیچ...هیچ...باورکن بی تو هیچم ....
