هم چنان که مقبره ای تنها
رهگذران را به خود می خواند
بگذار این مسافر آواره بیمار
هم اسیر نگاه مهربان تو شود
و اگر از پس سالها
آرزوهای هماره پنهان و نا گفته من را خواندی
و عاشق بودنم را به یاد آوری
به این بیندیش که دیگر نیستم
و دلم را در اینجا به خاک سپرده